Γιατί δεν μπορώ να μείνω έγκυος;

Πολλοί μπορεί να είναι οι λόγοι για τους οποίους δεν μπορεί μια γυναίκα να μείνει έγκυος. Στον δυτικό κόσμο περίπου το 25% των ζευγαριών αντιμετωπίζει προβλήματα γονιμότητας που είτε αφορούν την ανδρική υπογονιμότητα, είτε τη γυναικεία, είτε και τα δύο. Υπάρχει και ένα σημαντικό ποσοστό ανεξήγητης υπογονιμότητας που ανέρχεται περίπου στο 15% με 20% των περιπτώσεων.

Πριν μιλήσουμε όμως για υπογονιμότητα είναι χρήσιμο να αναλύσουμε κάποια σημεία καθοριστικά στο γιατί μια γυναίκα δεν μπορεί να μείνει έγκυος.

• Πόσο καλά γνωρίζει κάθε γυναίκα τον κύκλο της;
  • Για να επιτευχθεί εγκυμοσύνη θα πρέπει να γνωρίζει τις μέρες της ωορρηξίας της. Ο έμμηνος κύκλος ή καταμήνιος κύκλος διαρκεί περίπου 28-35 ημέρες και ξεκινά από την πρώτη ημέρα της εμμήνου ρύσεως. Κάθε μήνα κατά τη διάρκεια της ωορρηξίας (13η με 16η ημέρα του κύκλου), απελευθερώνεται από την ωοθήκη μόνο ένα ώριμο ωάριο και μπορεί να γονιμοποιηθεί μέσα σε λιγότερο από 24 ώρες.
  • Αν η ωορρηξία μιας γυναίκας είναι ακανόνιστη, λόγω πολυκυστικών ωοθηκών, προβλημάτων με τον θυρεοειδή αδένα ή και άγχους, η σεξουαλική επαφή δεν θα οδηγήσει σε σύλληψη. Σε αυτή την περίπτωση συνίσταται υπερηχογραφικός έλεγχος από τον γυναικολόγο ή ένα τεστ ωορρηξίας.
  • Ο σωστός ρυθμός σεξουαλικής επαφής είναι επίσης πολύ σημαντικός για την ανανέωση του σπέρματος. Η σεξουαλική επαφή ενδείκνυται κάθε δύο μέρες την εβδομάδα όπου υπολογίζεται η ωορρηξία.
• Η ηλικία της γυναίκας είναι πολύ σημαντική όσον αφορά την ποιότητα και την ποσότητα των ωαρίων που παράγει. Οι γυναίκες πλέον καθυστερούν την τεκνοποίηση για κοινωνικούς, επαγγελματικούς ή και ιατρικούς λόγους, δυστυχώς όμως με την πάροδο του χρόνου αυξάνονται οι πιθανότητες για γενετικές ανωμαλίες στα ωάρια τους. Ταυτόχρονα γίνονται πιο εμφανή τα συμπτώματα της πρόωρης ωοθηκικής ανεπάρκειας ή και της αδυναμίας παραγωγής ωαρίων.
• Κακός τρόπος ζωής. Παράγοντες όπως η υπερκατανάλωση αλκοόλ, καφέ και τσιγάρου ή φαγητού, μπορούν να επηρεάσουν την ποιότητα των γαμετών (ωάρια, σπερματοζωάρια). Οι γυναίκες σε αναπαραγωγική προσπάθεια ενδείκνυται να έχουν δείκτη μάζας σώματος (ΒΜΙ) που να μην είναι άνω του 25 και κάτω του 17.

Ένα ζευγάρι που μετά από ένα χρόνο ελεύθερων και τακτικών επαφών δεν έχει πετύχει αυτόματη σύλληψη θα πρέπει να απευθυνθεί στον γυναικολόγο του και να πραγματοποιήσει μια σειρά εξετάσεων που πιθανόν να δείξουν κάποιο αίτιο υπογονιμότητας.

Οι εξετάσεις αυτές περιλαμβάνουν: διακολπικό υπερηχογράφημα για τον έλεγχο των ωοθηκών, ορμονολογικό έλεγχο, υστεροσαλπιγγογραφία για τη διερεύνηση της βατότητας των σαλπιγγών, αλλά επίσης και της κοιλότητας του ενδομητρίου. Φυσικά επίσης, ένα σπερμοδιάγραμμα για τον άνδρα και αν κριθεί απαραίτητο ορμονολογικός έλεγχος. Σε περίπτωση που ένα σπερμοδιάγραμμα είναι φυσιολογικό μεν αλλά δεν μπορεί να γονιμοποιήσει το ωάριο, μπορούμε να ελέγξουμε κατά πόσο το DNA των σπερματοζωαρίων έχει αλλοιώσεις και είναι κατακερματισμένο. Όταν ο κατακερματισμός του DNA είναι παθολογικός (σε ποσοστό περίπου πάνω από 20%), θεωρούμε ότι έχει μειωμένες πιθανότητες για επιτυχή γονιμοποίηση .

Για τις γυναίκες σημαντική είναι η διάγνωση της ενδομητρίωσης που πραγματοποιείται μόνο με λαπαροσκόπηση. Η ενδομητρίωση επηρεάζει την ποιότητα και την ποσότητα των ωαρίων και αλλάζει το περιβάλλον της μήτρας μέσα στο οποίο εμφυτεύονται τα έμβρυα με αποτέλεσμα να έχουμε μειωμένη πιθανότητα εμφύτευσης.

Τι κάνουμε όμως όταν όλες οι εξετάσεις βγουν φυσιολογικές και η υπογονιμότητα είναι πραγματικά ανεξήγητη;

Ένα νέο ζευγάρι που δεν βρίσκεται σε προχωρημένη αναπαραγωγική ηλικία, ως πρώτη προσέγγιση μπορεί να επιλέξει την φαρμακευτική πρόκληση ωοθυλακιορρηξίας και παρακολούθηση της με υπερηχογραφικό έλεγχο. Σε αυτή την περίπτωση το ζευγάρι μπορεί να έχει ελεύθερη, αλλά προγραμματισμένη, επαφή προκειμένου να συλλάβει.

Δεύτερη προσέγγιση αποτελεί η σπερματέγχυση, με φαρμακευτική πρόκληση για την δημιουργία δύο ή τριών ωοθυλακίων. Μπορούμε έτσι να προγραμματίσουμε την ωρίμανσή τους καθώς και να ενεργοποιήσουμε το σπέρμα με ειδική επεξεργασία. Σε συγκεκριμένη μέρα και ώρα γίνεται η έγχυση του σπέρματος στη μητρική κοιλότητα, παρακάμπτοντας έτσι τυχόν ανατομικά προβλήματα.

Αν τα παραπάνω αποτύχουν υπάρχει η επιλογή της εξωσωματικής γονιμοποίησης, που πλέον είναι μια διαδικασία τεχνολογικά προηγμένη και τα φάρμακα που λαμβάνονται είναι αποδεδειγμένα ασφαλή. Τα ποσοστά επιτυχίας είναι μεγαλύτερα των τεχνικών που προαναφέρθηκαν.

Η ιατρική και επιστημονική ομάδα της Newlife βρίσκεται στη διάθεσή σας για την ενδελεχή και εξατομικευμένη διερεύνηση της υπογονιμότητας σας καθώς και των διαθέσιμων επιλογών σας. Μπορείτε να επικοινωνήσετε άμεσα μαζί μας ώστε να προγραμματίσουμε ένα ιατρικό ραντεβού με την επιστημονική μας ομάδα.